لپ تاپ ها، کامپیوترها، تلویزیون ها و کنسول های بازی همگی برای کار به کابل شبکه نیاز دارند. در واقع کابل‌ها برای اینگونه تجهیزات ضروری هستند، بنابراین داشتن دانش کافی در این موضوع در هنگام انتخاب کابل برای دستگاه‌های خانگی یا تجاری خود مفید است.

کابل

کابل شبکه و کابل اترنت هر دو کار مشابهی را انجام می دهند. هر دو برای انتقال اطلاعات از یک دستگاه به دستگاه دیگر در مکانی متفاوت طراحی شده اند. تفاوت اصلی این دو کابل و کاربرد آنها در سرعت انتقال آنهاست.کابل های شبکه مانند کابل های فیبر نوری و سیم های تلفن دارای پهنای باند و سرعت انتقال بالایی هستند. در مقایسه، کابل اترنت به عنوان کابل LAN نیز شناخته می شود.

کابل شبکه

مجموعه ای از سیم ها از جنس مس که برای اتصال رایانه به تجهیزاتی مانند مودم های اینترنتی یا روتر ها و.. استفاده می شود. کابل های شبکه نوعی سخت افزار شبکه هستند که دو یا چند دستگاه را به یک کامپیوتر مرکزی یا یک شبکه را به چندین شبکه دیگر متصل می کند. انتخاب کابل شبکه تحت تأثیر توپولوژی، اندازه و روش عملکرد شبکه قرار می گیرد. انواع مختلفی از کابل های شبکه وجود دارد. کواکسیال، فیبرنوری و زوج بهم تابیده از انواع این کابل به شمار می آید.کابل شبکه و تلفن شبیه هم هستند با این تفاوت که در کابل تلفن از 2  یا 4  رشته سیم اما در کابل شبکه 8 رشته، استفاده شده است. از لحاظ ظاهری نیز سوکت کابل شبکه پهن تر از کابل تلفن می باشد. نام سوکت کابل شبکه RJ45 نام دارد.

چهار نوع کابل شبکه:

1. کابل کواکسیال.

این سیستم به ندرت استفاده می شود. نصب کابل کواکسیال پیچیده است. کابل کواکسیال می تواند در برابر انسداد سیگنال مقاومت کند. یک لایه پلاستیکی هادی مرکزی و فلز بافته شده را عایق می کند.انعطاف پذیری ندارد.

2. کابل STP

بیشتر در تاسیسات تجاری استفاده می شود. برای مناطق با خطر جریان الکتریکی و تداخل بالقوه مناسب است.

3. کابل فیبر نوری

شامل چندین لایه محافظ است که یک هسته شیشه ای مرکزی را احاطه کرده است. کابل فیبر نوری سیگنال های الکترونیکی را ارسال نمی کند. در عوض، نور را عبور می دهد و مشکل انسداد الکتریکی را از بین می برد. برای مناطقی که تداخل الکتریکی دارند مناسب است. می توانید از آن برای اتصال شبکه ها بین ساختمان ها استفاده کنید. دارای قیمت بالا.

4. کابل زوج بهم تابیده بدون محافظ

UTP بیشتر برای شبکه های کامپیوتری و تلفن های معمولی استفاده می شود. محافظ داخلی ندارد. به دلیل عملکرد خوب و انعطاف پذیری مناسب برای گروه های کاری مناسب است. دارای یک روکش عایق بیرونی است که از کابل در برابر آسیب فیزیکی محافظت می کند.

 

آیا کابل شبکه و اترنت یکسان هستند؟

قبل از اینکه بتوانیم به این سوال پاسخ دهیم، ابتدا باید توضیح دهیم: اترنت چیست؟ زیرا تفاوت ها کوچک اما همچنان مهم هستند. در واقع کابل اترنت نوعی کابل شبکه است.به طور معمول، کابل های اترنت برای ارائه اتصال به اینترنت، اتصال دستگاه ها به یک شبکه محلی استفاده می شود. آنها به پورت های اترنت در دستگاه های مختلف وصل می شوند. رایج ترین کاربرد کابل اترنت، اتصال روتر یا مودم وای فای به درگاه ورودی اینترنت یا خط تلفن است.

کابل شبکه دارای طیف وسیعی مانند کوکسیال،فیبر نوری، پچ و … می باشد. با گسترش فناوری های جدید،دستگاهای مجهز به اترنت پیشرفت چشم گیری داشته اند. به همین دلیل کابل های شبکه جهت عقب نماندن از این سیر فناوری خود را به تکنولوژی اترنت تجهیز کردند. یکی از تفاوت های عمده این دو دامنه می باشد. زیرا کابل های اترنت زیر مجموعه ای از کابل شبکه محسوب می شوند. کابل هایی از جنس آلمینیوم و مس جز کابل اترنت می باشند.

 

 

 

تاریخچه کابل شبکه تا به امروز

در اواسط دهه 1880، مجموعه‌ای از اختراعات منجر به ایجاد اولین شبکه‌هایی شد که می‌توانستند کد مورس را با استفاده از یک جفت کابل ، حدود 64 کیلومتر منتقل کنند.

Category 1:

کابل دسته 1 در سال 1985 معرفی شد. این کابل بدون محافظ (UTP)  از دو سیم مسی عایق شده که به دور یکدیگر پیچیده شده اند تشکیل شده بود. هزینه کم و نصب آسان، آن را برای اتصال کامپیوترهای خانگی و تجاری به تجهیزات شرکت های تلفن محبوب کرد. کابل UTP نسبت به کابل های محافظ در برابر تداخل رادیویی و مغناطیسی حساس تر هستند. به طور معمول برای سیم کشی تلفن استفاده می شود، سرعت داده آن 1 مگابیت در ثانیه است. با یک توسعه، Cat 2 اندکی بعد با سرعت داده 4 مگابیت در ثانیه منتشر شد.

Category :

این دسته در اوایل دهه 1990 به اوج خود رسید و دارای سرعت داده 10 مگابیت در ثانیه با پهنای باند 16 مگاهرتز (MHz) بود. این کتگوری از چهار جفت سیم به هم تابیده تشکیل شده اند که امکان انتقال همزمان صدا، داده و ویدئو را از طریق یک کابل واحد فراهم می کند.

Category 4:

کابل های Category 4 ارتقاء یافته  Cat 2 بودند و در درجه اول برای شبکه های Token Ring استفاده می شد. همچنین در شبکه‌های تلفنی و داده‌ای قدیمی استفاده می‌شد. سرعت انتقال برای Cat 4، شانزده مگابیت بر ثانیه است.

Category 5:

این گروه در سال 1995 معرفی شد و جانشین Cat 3 است. این اولین کابلی بود که دارای رتبه دوگانه با سرعت 10/10 مگابیت بر ثانیه با پهنای باند 100 مگاهرتز بود. این دسته از کابل می تواند سیگنال های ویدئویی و تلفنی را در فواصل 100 متری انتقال دهند.

دسته 5e نسخه پیشرفته Cat 5 است و می تواند تا سرعت 1 گیگابیت در ثانیه در فاصله 55 متر با پهنای باند 100 مگاهرتز پشتیبانی کند. این کار با افزایش تعداد پیچش ها انجام شد و کابل را در برابر تداخل بسیار مقاوم تر کرد. پس از معرفی آن در سال 2001، به سرعت به کابل انتخابی برای تاسیسات جدید و مقاوم تبدیل شد.

Category 6:

کت 6 پهنای باند یک کابل UTP را با سرعت 1 گیگابیت در ثانیه بیش از 55 متر به 250 مگاهرتز افزایش داد. Cat 6 در نسخه محافظ نیز موجود است.

گروه 6a در سال 2008 معرفی شد و از سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه در پهنای باند 500 مگاهرتز پشتیبانی می کند. Cat 6a فقط به عنوان یک کابل کاملا محافظ موجود است.

Category 7:

گروه 7 در سال 2010 منتشر شد و هنوز هم سرعت 10 گیگابیت در ثانیه دارد، اما پهنای باند آن 600 مگاهرتز افزایش یافته است. دارای محافظ کابل بیشتری است.

رده 7a که در سال 2013 معرفی شد، سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه را حفظ کرده و در عین حال پهنای باند را به 1.2 گیگاهرتز افزایش داد.

Category 8:

دسته 8 اساساً برای کمک به مراکز داده برای افزایش پهنای باند و سرعت شبکه توسعه یافته است. سرعت آن 40 گیگابیت بر ثانیه و پهنای باند 2 گیگاهرتز در حداکثر 30 متر یا 98 فوت است.

کابل‌های Cat جدیدتر به نسبت گرانتر هستند.آنها همچنین به کانکتورهای متفاوتی نسبت به رده های قبل  خود نیاز دارند.

قیمت کابل شبکه

استفاده از کابل های شبکه جهت انتقال داده ها و اطلاعات بین رایانه ها، روترها و سوئیچ ها استفاده می شود. توجه به قیمت، پهنای باند، توپولوژی شبکه و غیره هنگام انتخاب آن برای شبکه ضروری است.

جهت مشاهده قیمت کابل شبکه

نتیجه:

از کابل های شبکه برای اتصال اجزای مختلف شبکه استفاده می شود. که می توانند رایانه، سوئیچ، روتر یا چاپگر باشند. کابل های اترنت می توانند طول، رنگ و سرعت انتقال متفاوتی داشته باشند. اما همه آنها یک چیز مشترک دارند: آنها یک کانکتور RJ45 در هر دو طرف دارند. که دستگاه ها را به یکدیگر متصل می کند.به دلیل ارتباط فیزیکی بین دستگاه ها، شبکه کمتر در معرض تداخل است و در برابر حملات هکرها ایمن تر است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *